Hej i czołem - nieśmiała wizyta.

Witam wszystkich przypadkowych przechodniów - nawet nie wiecie jak się cieszę, że w ogóle tu trafiliście :)

Wiem, że nie jestem pierwsza i nie ostatnia z pomysłem założenia bloga.
Jednak MÓJ blog będzie trochę inny.

Ostatnio w moim jakże dojrzałym życiu zdarzyło się wiele tego, czego zdarzyć się nie powinno.
Mieliście kiedyś tak, że poprosiliście w sklepie o batonik czekoladowy, a dostaliście o smaku toffi?
Tak jest z moim życiem.

Dlatego tu próbuję sobie stworzyć miejsce, gdzie będę mogła wreszcie zapracować na czekoladowy batonik.



Pewnie teraz wydaje wam się to bez sensowne i nie dziwię się wam. Ale cieszę się, że wreszcie pokonałam swoją nieśmiałość i teraz to piszę.
Nawet nie macie pojęcia ile ludzi bierze mnie za ofiarę, żartuje sobie ze mnie z myślą, że mnie to nie rusza. Oczywiście, w szkole zachowuję spokój i udaję silną, ale w domu odbija się to na mnie trzykrotnie.

Wszystko zaczęło się od czasów gimnazjum - czyli dokładnie dziewięć miesięcy temu. Nigdy nie sądziłam, że ktoś tak szybko obniży moje poczucie własnej wartości i sprawi, że będę się czuła bezwartościowa.

Teraz już wiem, że każdy jest na tym świecie w określonym celu.

Czy wierzę w Boga?

Nie wiem.

Wierzę jednak, że to my powinniśmy sobie dyktować zasady i kierować swoim życiem.
Nie chcę być pionkiem w idiotycznej grze.

Wracając do tematu: mam nadzieję, że ciepło mnie przyjmiecie w blogowym społeczeństwie i zostawicie chociaż oparcie kanapy, bym mogła się tam rozgościć.

Z racji tego, że nie chcę, aby niektórzy ludzie mnie wyśmiewali jestem tu anonimowo.

A teraz: otwieram się dla was, wy możecie zrobić to samo  HungryBerry xx